Η Ανεξάρτητη Κίνηση Εργαζομένων για την Εργατική Πρωτομαγιά

Η Ανεξάρτητη Κίνηση Εργαζομένων (ΑΚΕ) χαιρετίζει την Εργατική Πρωτομαγιά και συμμετέχει ενεργά καλώντας όλα τα πρωτοβάθμια σωματεία στην δυναμική διεκδίκηση των δίκαιων αιτημάτων των εργαζομένων.

Η Εργατική Πρωτομαγιά είναι το διαχρονικό σύμβολο των Εργατικών Αγώνων διεθνώς σε όλα τα μήκη και πλάτη της οικουμένης,είτε αρέσει στα γνωστά κέντρα
<< παράκεντρα>>της εξουσίας λήψης των αποφάσεων είτε όχι.

Η 1η του Μάη είναι Παγκόσμια μέρα τιμής και μνήμης των εργατών όλου του κόσμου,συνυφασμένη με μαζικές διαδηλώσεις και εργατικές κινητοποιήσεις.
Βρισκόμαστε σε μία περίοδο που οι κυβερνώντες συνεχίζουν έν μέσω της πανδημίας του κορονοϊού την καταιγίδα των αντεργατικών και αντιλαϊκών μέτρων, φτωχοποιώντας ουσιαστικά ολόκληρη την ελληνική κοινωνία παρά την επιδοματική πολιτική που έχουν εξαγγείλει.

Η Πρωτομαγιά έχει διαχρονικά αγωνιστικό χαρακτήρα, ενάντια στη δίχως τέλος νεοφιλελεύθερη σύνθλιψη των εργαζομένων και των δίκαιων αιτημάτων τους.
Διαχρονικό σύμβολο που μας υπενθυμίζει , την υποχρέωση που έχουμε να παλέψουμε για να ξαναπάρουμε πίσω όλα εκείνα που μας αφαίρεσαν και για τα οποία οι πρωτοπόροι του Εργατικού Κινήματος θυσίασαν τις ζωές τους.

Αυτή την ιστορική μέρα της 1ης Μάη , ενώνουμε τη φωνή μας με όλους εκείνους που παλεύουν ενάντια στη φτώχεια και στην εξαθλίωση, στις αδικίες, στις διακρίσεις, στην κατακρήμνιση δημοκρατικών , εργασιακών, οικονομικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων.

Τιμώντας τους πρωτοπόρους αγωνιστές του εργατικού κινήματος, όλους εκείνους που θυσιάστηκαν διαχρονικά για τα μεγάλα και ιερά δικαιώματα της τάξης μας, όλους εκείνους που υπερασπίστηκαν με την ίδια τη ζωή τους τη Δημοκρατία, τη Δικαιοσύνη, την Ισότητα, την Ελευθερία, την Ειρήνη και τα Εργασιακά Δικαιώματα.

Στη χώρα μας τα δέκα τελευταία χρόνια οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι, οι μισθωτοί, οι γυναίκες και οι νέοι, πληρώνουν τις μνημονιακές πολιτικές της λιτότητας που έχουν οδηγήσει μεγάλο μέρος του πληθυσμού στην εξαθλίωση και τον κοινωνικό αποκλεισμό. Το κράτος Πρόνοιας, η Υγεία, η Παιδεία, η Κοινωνική Ασφάλιση, τα εργασιακά δικαιώματα και οι συνδικαλιστικές ελευθερίες στοχοποιούνται. Οι συλλογικές συμβάσεις υποβαθμίζονται. Η δημόσια περιουσία εκποιείται ή ιδιωτικοποιείται αντί πινακίου φακής.

Η πανδημία ανέδειξε με δραματικό τρόπο, στα μάτια των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων, τις ανεπάρκειες του Εθνικού Συστήματος Υγείας (ΕΣΥ) αλλά και τις ευθύνες όλων όσοι το οδήγησαν σε αυτή την κατάσταση.

Οι ελλείψεις που παρουσιάζονται στις κλίνες Μονάδων Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ), τα Μέσα Ατομικής Προστασίας (ΜΑΠ) που δίνονται με το σταγονόμετρο στους εργαζομένους, η υποστελέχωση των κλινικών και η διαρκής υποβάθμιση των νοσοκομείων είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου.

Η κυριαρχία του νεοφιλευθερισμού με την εφαρμογή σκληρών πολιτικών λιτότητας, σε συνδυασμό με τις χρόνιες καθυστερήσεις στην ανάπτυξη κοινωνικών πολιτικών, έχει οδηγήσει το ΕΣΥ να αποτελεί τον φτωχό συγγενή, μέσα σε ένα πλήρως εμπορευματοποιημένο σύστημα υγείας, όπου ο ιδιωτικός τομέας κερδοσκοπεί και οι πολίτες πληρώνουν ακριβά για να έχουν πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας.Οι δαπάνες για την Δημόσια Υγεία παραμένουν κολλημένες στο 5% του ΑΕΠ, όταν ο μέσος όρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι στο 7,5%.
Η απουσία Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (ΠΦΥ), η υποστελέχωση και η υποχρηματοδότηση, οι απαξιωμένες υποδομές καθώς και ο φτωχός ιατροτεχνολογικός εξοπλισμός στις μονάδες υγείας συνυπάρχουν με ένα αδηφάγο ιδιωτικό τομέα που απομυζά τους πόρους και υφαρπάζει υπηρεσίες από το ΕΣΥ.

Αυτό το ΕΣΥ που οι εκπρόσωποι του νεοφιλελευθερισμού και των μνημονιακών δυνάμεων το απαξίωναν για χρόνια, το καλούν τώρα, με ψεύτικα χειροκροτήματα, αλλά χωρίς ουσιαστική στήριξη να σώσει το λαό από την πανδημία.

Η κυβέρνηση της ΝΔ επιδίδεται σε μια τεράστια επικοινωνιακή προσπάθεια χρησιμοποιώντας ως όχημα την «ατομική ευθύνη» για να κρύψει τις δικές της ανεπάρκειες και τις αδυναμίες του συστήματος υγείας. Προσπαθεί να φιμώσει και να συκοφαντήσει κάθε φωνή που στηλιτεύει την έλλειψη σχεδιασμού για την αντιμετώπιση της πανδημίας, την απουσία εμπλοκής της ΠΦΥ, τις ελλείψεις σε ΜΕΘ και ΜΑΠ, την προσπάθεια να καλυφθούν τα τεράστια κενά με ελάχιστους συμβασιούχους, την πραγματοποίηση ελέγχων με το σταγονόμετρο.

Το προσωπικό των νοσοκομείων, από το διοικητικό και βοηθητικό προσωπικό μέχρι τους γιατρούς, τους νοσηλευτές, τις καθαρίστριες το παραϊατρικό, δίνουν με αυταπάρνηση αυτή τη μάχη. Η κυβέρνηση, το υπουργείο Υγείας και οι διοικήσεις αντιμετωπίζουν αυτό το προσωπικό σαν «αναλώσιμο», αφού δεν του εξασφαλίζουν τα απαραίτητα ΜΑΠ. Οι καθημερινές εκκλήσεις του προσωπικού, για χειρουργικές μάσκες υψηλής προστασίας, ειδικές στολές και αντισηπτικά, πέφτουν στο κενό και η μόνιμη επωδός των διοικήσεων είναι ότι δε διαθέτουν αρκετούς πόρους. Είναι χαρακτηριστικό ότι, για τους εργαζόμενους στην καθαριότητα και σίτιση, που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της μάχης, όχι μόνο δεν τους εξασφαλίζουν τα αναγκαία ΜΑΠ, αλλά σε αρκετές περιπτώσεις, είτε μένουν απλήρωτοι, είτε κινδυνεύουν ακόμη και με απόλυση.

Αυτή την ώρα, τα πρωτοβάθμια σωματεία, οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, οι άνεργοι και οι συνταξιούχοι, πρέπει να σηκώσουν μια ασπίδα προστασίας στο δημόσιο σύστημα υγείας και στους εργαζόμενους σε αυτό. Να απαιτήσουν άμεσα μέτρα στήριξης του ΕΣΥ, για να βγούμε με τις μικρότερες δυνατές απώλειες από αυτή την καταιγίδα και να μην ξεχνάνε, ότι η δημιουργία ενός πραγματικά δημόσιου και δωρεάν για το λαό συστήματος υγείας είναι υποχρέωση της πολιτείας που παραμένει σε εκκρεμότητα.

Το ΑΚΕ προτείνει άμεσα:

Ενίσχυση του ΕΣΥ. Στελέχωση όλων των ΜΕΘ και αύξηση του αριθμού τους. Μαζικά και δωρεάν τεστ για τον κορονοϊό σε όλο το λαό.

Απαγόρευση των απολύσεων ή της βλαπτικής μεταβολής των συμβάσεων εργασίας, στις επιχειρήσεις που αναστέλλουν τη λειτουργία τους, λόγω των μέτρων αντιμετώπισης τη πανδημίας και καταβολή των μισθών από το κράτος.

Εργασία για όλους και όλες, με μισθούς που να καλύπτουν τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες μας.
Κατάργηση όλων των μορφών της ελαστικής και ενοικιαζόμενης εργασίας και επαναφορά των ΣΣΕ και της σταθερής εργασίας, πλήρους απασχόλησης, σε Ιδιωτικό και Δημόσιο Τομέα.

Μείωση των χρόνων εργασίας και των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, αύξηση των συντάξεων και όλων των κοινωνικών επιδομάτων και καταβολή επιδόματος ανεργίας σε όλους τους ανέργους και για όσο διάστημα είναι άνεργοι και αύξηση του, στο 80% του βασικού μισθού.

Μαζικές προσλήψεις στους τομείς της Υγείας, της Πρόνοιας και των Κοινωνικών Υπηρεσιών του κράτους και της τοπικής αυτοδιοίκησης και στους κλάδους της εφοδιαστικής αλυσίδας, του ηλεκτρονικού εμπορίου, της καθαριότητας με μόνιμες και σταθερές σχέσεις εργασίας πλήρους απασχόλησης.

Μέριμνα για ευπαθείς και ευάλωτες ομάδες – άπορους – αστέγους – φυλακισμένους – πρόσφυγες και μετανάστες με ιατρική παρακολούθηση, μέσα ατομικής προστασίας και ασφαλείς συνθήκες διαβίωσης.

Αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου, με την ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα της οικονομίας και της μεταποίησης, καθώς και παραδοσιακών βιομηχανικών κλάδων. Η οικονομία δεν μπορεί να στηρίζεται μόνο στις υπηρεσίες και τον τουρισμό – επισιτισμό και να είναι ευάλωτη σε μια παγκόσμια υγειονομική κρίση.

Ουσιαστικά και αποτελεσματικά μέτρα αντιμετώπισης της ανεργίας και ανακούφισης των ανέργων. Διεκδικούμε , πολιτικές που θα δημιουργούν ανάπτυξη και δε θα εντείνουν την ύφεση.

Δίκαιο φορολογικό σύστημα.

Άμεση κατάργηση της εμπλοκής της κρατικής εξουσίας στον προσδιορισμό του κατώτατου μισθού και ημερομισθίου.

Αποτελεσματική προστασία της πρώτης κατοικίας.
Να μην προχωρήσει στην άρση της προστασίας της πρώτης κατοικίας, είναι ιεροσυλία να συμβεί αυτό 1η του ΜΑΗ.
Να παραταθεί η προστασία τουλάχιστον έως το τέλος του έτους.

Διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα των οργανισμών και επιχειρήσεων κοινωνικής ωφέλειας (ενέργεια, νερά). Όχι στο ξεπούλημα των κοινωνικών αγαθών και υπηρεσιών,όχι στο συντελούμενο έγκλημα σε βάρος της ΔΕΗ.

Η Πρωτομαγιά δεν είναι αργία αλλά ημέρα Απεργίας, Μνήμης και Αγώνα για τους εργαζόμενους. Στις καταστροφικές πολιτικές σε βάρος των μισθωτών και των συνταξιούχων πρέπει ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ να απαντήσουμε δυναμικά.
Μαζί με την απότιση τιμής σε όλους όσοι έδωσαν τη ζωή τους για να έχουμε εμείς σήμερα δικαιώματα στη δουλειά και στη ζωή, υπερασπιζόμαστε και τα οράματα τους και την παρακαταθήκη τους.
ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ, ΔΙΑΔΗΛΩΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ

Κλείνουμε με την επιγραφή που αναγράφεται σε μνημείο των μαρτύρων του Σικάγου το 1886.
«Θα έρθει η μέρα που η σιωπή μας θα είναι πιο δυνατή από τις φωνές που καταπνίγεται σήμερα»

Σχετικά Άρθρα

Αφήστε ένα σχόλιο

* Το email σας δεν θα εμφανιστεί